autoDNA sprawdza

Jakie są włoskie marki samochodów?

11 lipca 2022

Włoskie samochody kojarzą się z finezją i polotem – pięknie poprowadzonymi liniami, które… nie zawsze mają wiele wspólnego z użytecznością. Jednak motoryzacja we Włoszech jest niezwykle zróżnicowana, sięgając od mikrosamochodów Piaggio aż po bolidy ze stajni Ferrari.

Początki włoskiej motoryzacji

Przemysł motoryzacyjny odpowiada współcześnie za ponad 8% włoskiego PKB. Jeszcze w 2006 roku w branży zatrudnionych było niemal ćwierć miliona osób. Nic dziwnego – włoskich samochodów produkuje się naprawdę wiele i cieszą się uznaniem nie tylko na Półwyspie Apenińskim, ale też w innych krajach, m.in. w Polsce.

Historia włoskiej motoryzacji sięga natomiast lat 80. XIX wieku. W 1884 r. Enrico Bernardi zbudował pierwszy włoski trójkołowiec napędzany silnikiem benzynowym, natomiast dwa lata później założona została spółka Stefanini-Martina, która uważana jest za najstarszą z włoskich marek samochodów. W 1898 r. powstała kolejna firma – Isotta-Fraschini – a rok później ta, która przez wiele lat nadawała kształt motoryzacji we Włoszech: Fiat S.p.A.

Giovanni Agnelli – jedna z najważniejszych postaci w historii krajowego przemysłu samochodowego – urodził się w 1866 roku, a w 1892 został burmistrzem Villar Perosa. Siedem lat później – w 1899 r. – Agnelli znalazł się w grupie przedsiębiorców, która założyła przedsiębiorstwo o nazwie Fabbrica Italiana Automobili Torino, w skrócie F.I.A.T. („kropki” zniknęły z nazwy w 1906). Jeszcze w tym samym roku, w którym założona została firma, pojawił się pierwszy model – opracowany przez Aristide Facciolego, który później został głównym inżynierem Fiata.

Inne popularne włoskie marki samochodów o długiej historii to m.in.:

Lancia (od 1906 r.)
Alfa Romeo (od 1910 r.)
Maserati (od 1914 r.)
Ferrari (od 1947 r.)
Lamborghini (od 1963 r.)

Co cechuje włoskie samochody

Po czym rozpoznać samochody włoskiego producenta? Przede wszystkim po estetyce, z której włoskie marki słyną na całym świecie. Jeszcze do wybuchu II wojny światowej najbardziej efektowne stylistycznie konstrukcje powstawały we Francji, a Paryż był miejscem, na które patrzyli wszyscy. Tyle że po wojnie francuscy lewicowi politycy wzięli sobie za cel odwet na klasie wyższej i umyślnie sabotowali przemysł motoryzacyjny we Francji.

W tym samym czasie włoska polityka była zdecydowanie bardziej pragmatyczna. Uznano, że wzajemne przepychanki nikomu nie przyniosą korzyści – a prężnie działające włoskie marki samochodów i owszem. Mówi się, że złoty czas dla włoskiego designu samochodowego to lata 1945-75, ale i w późniejszych dekadach nie brakowało pięknych projektów.

Ghia i Vignale to określenia kojarzone dzisiaj z Fordem, ale przed laty były to odrębnie funkcjonujące włoskie studia projektowe. Carrozzeria Pininfarina działa od 1930 r. – dzisiaj jego właścicielem jest indyjski koncern Mahindra & Mahindra. Studio Bertone już w latach 20. współpracowało z Fiatem i Alfa Romeo, ale ma na koncie wiele bardzo udanych projektów dla innych marek. Co prawda przyszłość Bertone stoi pod dużym znakiem zapytania po ogłoszonym w 2014 r. bankructwie, ale można mieć nadzieję, że firma nie powiedziała jeszcze naprawdę ostatniego słowa.

Design włoskich samochodów zawsze był najważniejszy – niezawodność czy inne cechy użytkowe schodziły na dalszy plan. Gdy ktoś szukał bezproblemowości, mógł wybrać auta z Niemiec. Gdy chodziło o trwałość, na pierwsze miejsce wysuwały się pojazdy z Japonii. Estetyką jednak żadne nie dorównywały samochodom włoskiej marki.

Popularne włoskie marki samochodów

Najbardziej popularne włoskie marki samochodów mają to do siebie, że w zasadzie nie trzeba ich przedstawiać – mówią same za siebie. Bo czy istnieje na świecie ktoś, kto nigdy nie słyszałby o Ferrari albo Lamborghini? Wreszcie czy ktokolwiek nigdy nie miał do czynienia z samochodem z logo Fiata na masce? Dla pewności przyjrzyjmy się jednak po kolei poszczególnym producentom i ich losom.

Ferrari

Sportowe samochody z charakterystycznym czarnym koniem w emblemacie produkowane są w Maranello od 1947 roku, choć sama firma powstała nieco wcześniej. Założył ją w 1938 r. Enzo Ferrari – włoski kierowca wyścigowy występujący przed laty w zespole Alfa Romeo. Pierwsze w historii Ferrari zdecydowanie nie należało do pięknych. Model 125 S wyposażony był w silnik V12 o pojemności… zaledwie 1,5 l oraz mocy 120 KM. Samochód rozpędzał się do 155 km/h.

Późniejsze samochody włoskiej marki wyglądały już zdecydowanie lepiej – a to m.in. za sprawą współpracy z biurami projektowymi Scaglietti, Bertone czy Vignale. Efektownej stylistyce zawsze towarzyszyły wspaniałe osiągi zapewniane przez jednostki V8 i V12. Z Ferrari kojarzy się też czerwony kolor, choć samochody tej marki oferowane są też w innych barwach. Włoski producent – który przez lata znajdował się pod skrzydłami koncernu Fiata – ma w swojej historii wiele fantastycznych modeli. To m.in. Ferrari 275 GTB, Testarossa, F50 czy F550 Maranello.

Maserati

Historia firmy wiąże się z innym z włoskich producentów – niedziałającą już spółką Isotta Fraschini. To właśnie dla niej przez lata pracowało czterech braci Maserati (piąty w tym czasie zatrudniony był w Fiacie). Rodzeństwo pod koniec 1914 r. wspólnie założyło w Bolonii warsztat samochodowy, a zaraz potem spółkę Società Anonima Officine Alfieri Maserati. Bracia przez pewien czas budowali samochody wyścigowe dla marki Diatto, aż wreszcie pojawiły się pierwsze auta z logo Maserati. Były to – nie inaczej – auta stworzone do wyścigów. Już w pierwszym roku produkcji Alfieri Maserati wygrał wyścig swoim własnym autem, Maserati Tipo 26.

Niezwykle efektowne projekty, potężne silniki oraz sportowe sukcesy – tak wyglądała droga Maserati w późniejszych latach. Pod koniec lat 50. firma postanowiła skoncentrować się przede wszystkim na samochodach drogowych, choć i im zdecydowanie nie brakowało wyścigowych aspiracji. Dzisiaj firma Maserati wchodzi w skład koncernu Stellantis. Produkuje luksusowe sedany Ghibli i Quattroporte, dopasowanego do oczekiwań współczesnego rynku SUV-a Levante oraz nawiązujący do wyścigowych tradycji włoskiej marki model MC20.

Lamborghini

Historia Lamborghini zaczyna się od jednej z tych opowieści spod znaku „ja nie dam rady? No to się przekonamy”. Marka założona w 1947 roku u początków swojej działalności zajmowała się produkcją traktorów, skądinąd bardzo udanych. Jej założyciel, Ferruccio Lamborghini był także miłośnikiem samochodów sportowych. Posiadał m.in. egzemplarz Ferrari, z którego nie do końca był zadowolony – zaproponował więc kilka ulepszeń. Enzo Ferrari obruszył się na te sugestie, buńczucznie zapowiedział, że jakiś traktorzysta nie będzie mu mówił, jak ma produkować swoje auta i… reszta – jak głosi powiedzenie – jest historią.

Ów traktorzysta stwierdził wtedy, że zbuduje wobec tego własne auto. Tak właśnie włoskie marki samochodów wzbogaciły się o kolejnego reprezentanta z najwyższej półki. Zaczęło się od arogancji jednej osoby, a skończyło na wspaniałych modelach takich jak Lamborghini Miura, Countach, Diablo, Murciélago czy – z historii najnowszej – Aventador. W ofercie jest też SUV – Lamborghini Urus wyposażone w turbodoładowany silnik o mocy 641 KM. Zajmująca się produkcją samochodów sportowych część firmy kilkukrotnie zmieniała właściciela. Przez jakiś czas znajdowała się w rękach Chryslera, a nawet indonezyjskiego Megatech. Obecnie – tj. od 1998 – 100% udziałów w Lamborghini Automobili S.p.A. posiada Audi AG wchodzące w skład Volkswagen Group.

Pagani Automobili

Marka Pagani na tle swoich słynnych konkurentów wyróżnia się bardzo młodym wiekiem – powstała dopiero w 1992 roku, a więc wtedy, kiedy największe włoskie marki samochodów miały już przynajmniej po kilkadziesiąt lat doświadczenia. Jak się okazuje, nic nie szkodzi, bo debiut Pagani – model Zonda – okazał się nad wyraz udany. Założyciel firmy, urodzony w Argentynie przedsiębiorca, Horacio Pagani pracował wcześniej dla Lamborghini, z którym także – już jako Pagani Composite Research – w dalszym ciągu łączyły go interesy.

Samochody Pagani wykorzystywały 12-cylindrowy silnik znany z samochodów Mercedesa AMG. Najpierw w ofercie znajdowała się Zonda C12, potem inne modele aut wyczynowych (określanych tą samą nazwą, tyle że z innym „rozszerzeniem”), a przy okazji… niebywale drogich. Dzisiaj marka Pagani produkuje model Huayra w kilku wersjach – z dachem i bez. Pod maską, a dokładniej to za plecami kierowcy, znajduje się ten sam turbodoładowany silnik V12 w różnych wariantach mocy.

Lancia

Vincenzo Lancia założył nazwaną od jego nazwiska firmę pod koniec listopada 1906 r. w Turynie. Celem od początku były samochody osobowe i tym samym już po kilkunastu miesiącach działalności do produkcji trafił model Tipo 51 lub 12 HP, lepiej znany jako Lancia Alpha. Firma ma w swojej historii co najmniej kilka kamieni milowych. Lancia Theta z 1913 r. wyposażona była już w pełen osprzęt elektryczny, Lambda z 1922 miała samonośne nadwozie i niezależne zawieszenie z przodu, a w 1933 r. to właśnie Lancia Augusta stała się pierwszym na świecie sedanem posiadającym hamulce hydrauliczne.

Firma dynamicznie się rozwijała, również po śmierci jej założyciela (Vincenzo Lancia zmarł w 1937 r.). Samochody tej włoskiej marki występowały w rajdach i wyścigach, a model D50 oddelegowany został nawet do zawodów Formuły 1. Kłopoty finansowe nie pozwoliły Lancii na kontynuowanie tego obszaru działalności. W 1969 r. Lancię przejął Fiat, nieco później powstała legendarna Lancia Stratos i Delta oraz bardziej cywilne modele – Beta oraz Thema. I choć w kolejnych latach firma proponowała ciekawe rozwiązania, to jednak większość z nich miała poważne problemy ze znalezieniem nabywców. Obecna sytuacja Lancii jest dość zaskakująca – bo marka ma w swojej ofercie tylko jeden model, Ypsilon. Co więcej, oparty na platformie Fiata 500 mały samochód dostępny jest jedynie we Włoszech i… w 2019 roku był 2. najlepiej sprzedającym się autem w tym kraju.

Alfa Romeo

Alfa Romeo to jedna z najstarszych marek produkujących włoskie samochody sportowe. To marka, która wzbudza na całym świecie zaskakująco wiele emocji – ambiwalentnych zresztą. Jedni za nią nie przepadają, inni są w stanie wybaczyć jej samochodom wszelkie niedoskonałości. Sięgnijmy jednak opowieścią do samych początków. Zaczęło się już w 1906 r., kiedy opodal Mediolanu swoją firmę założył Alexandre Darracq. Początkowo tylko sprzedawał samochody, a po kilku latach zajął się też budową aut pod własną marką. Na jego drodze stanęły jednak kłopoty finansowe i zmuszony został do sprzedaży firmy. W 1910 wykupiła je grupa okolicznych przedsiębiorców, którzy założyli spółkę Anonima Lombarda Fabbrica Automobili, w skrócie… Alfa. Pierwsza część nazwy jest – a co z drugą? Ta dołączyła z końcem I wojny światowej, kiedy kierownikiem zakładów został Nicola Romeo.

W 1933 r. firma została wykupiona przez państwową organizację, jednak przedstawiciele Alfy Romeo zachowali pełną autonomię. Nawet na tle innych włoskich marek samochodów Alfa mocno się wyróżniała – m.in. za sprawą postawienia na silniki typu boxer (to silnik znany dzisiaj głównie za sprawą Porsche czy Subaru). W 1986 r. Alfa Romeo wraz ze swoim państwowym właścicielem została przejęta przez koncern Fiata. Radziła sobie przyzwoicie – choć jednak poniżej oczekiwań. Zachwycała zaś wyglądem – nad linią nadwozi czuwało przede wszystkim studio Carrozzeria Pininfarina. W historii marki wyróżnić można kilka interesujących modeli. To chociażby Alfa Romeo Giulia – zarówno ta produkowana w latach 1962-1978, jak i ta wytwarzana obecnie, śmiało konkurująca z samochodami m.in. niemieckich marek. Alfa Romeo produkuje aktualnie też dwa SUV-y – Stelvio oraz Tonale.

Fiat

Kiedy Giovanni Agnelli w 1899 roku wraz z innymi przedsiębiorcami zakładali firmę, ambicje na pewno mieli duże. Czy jednak spodziewali się, że Fiat odniesie tak ogromny sukces? Mało prawdopodobne, choć – jak wszystko – niewykluczone. Historia potoczyła się bardzo szybko – w roku założenia firmy wyprodukowany został pierwszy Fiat – model 3,5 HP – a już cztery lata później spółka była notowana na giełdzie. Koniec ekspansji? Bynajmniej. Fiat otwierał filie, jedną z nich chociażby w Nowym Jorku. Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej przedstawiciele firmy zdecydowali o budowie dwóch fabryk – w Lingotto oraz Mirafiori.

Kolejne lata to okres wręcz imponująco szybkiego rozwoju Fiata, do czego przyczyniły się m.in. liczne współprace. Na licencji włoskiej marki produkowane były samochody również w innych krajach, w Związku Radzieckim, a także – nie zapominajmy – w Polsce. Gdyby nie Fiat, historia polskiej motoryzacji z całą pewnością potoczyłaby się zupełnie inaczej. W 1969 r. Fiat został właścicielem Ferrari oraz marki Lancia, dziesięć lat później utworzył holding – Fiat S.p.A. – w skład którego weszły, oprócz trójki już wymienionych, także Autobianchi oraz Abarth. Współcześnie grupa Fiata jest jednym z dwóch filarów koncernu Stellantis zrzeszającego cały pakiet marek samochodów z Włoch i Francji.

O którym samochodzie włoskiej marki szczególnie warto wspomnieć? Nie sposób powiedzieć, bo jest ich naprawdę wiele – 125 i 126, Cinquecento i Seicento, ale też sportowy Fiat X1/9 czy zdecydowanie ekstrawagancki Fiat Multipla, zaprojektowany i produkowany chyba na złość osobom mającym oczy. Złośliwości na bok – bo Fiat ma w swojej ofercie mnóstwo pojazdów osobowych i użytkowych, znajdzie się i kombi, i cabrio, a nawet auta z napędem na cztery koła.

Abarth

Kolejną z interesujących marek włoskich samochodów jest Abarth, którego rozpoznać można po charakterystycznym skorpionie w logo. Dlaczego właśnie skorpion? Bo pod takim znakiem Zodiaku urodził się założyciel firmy – Carlo Abarth. Marka powstała w 1949 roku i przez większość czasu przerabiała włoskie samochody – Fiata i Alfa Romeo – oraz francuskie – Renault i Simca – tworząc ich szybsze, mocniejsze wersje.

W toku swojej działalności Abarth najsilniej związał się z Fiatem, a w 1971 r. stał się częścią tego włoskiego koncernu. Abarth odpowiedzialny był za przygotowywanie rajdowych Fiatów i z zadania tego wywiązywał się znakomicie – choć kiedy swoje chwile chwały miała Lancia Delta, markę wygaszono. Nie był to jednak koniec – na początku XXI stulecia Abarth powrócił, zaczynając od modelu Seicento, później Stilo. Trudno mówić, by któreś z tych okazało się szczególnym sukcesem. Co innego późniejsze – Abarth Grande Punto i Abarth 500. To właśnie najmniejszy produkowany przez Fiata samochód stanowi dzisiaj trzon oferty marki samochodów Abarth.

abarth, źródło: https://unsplash.com/

Iveco

Marka Iveco kojarzy się dzisiaj przede wszystkim z popularnymi samochodami dostawczymi, ale nie ogranicza się wyłącznie do nich. Ma w swoim portfolio także włoskie samochody ciężarowe i wojskowe, a także jednostki napędowe wytwarzane dla innych producentów oraz autobusy. Sam koncern Iveco utworzony został w 1975 roku wskutek wyodrębnienia i połączenia działów samochodów ciężarowych kilku firm – m.in. Fiat Veicoli Industriali, Lancia Veicoli Industriali, OM, Unic czy sekcji Alfa Romeo. Na tym Iveco bynajmniej nie poprzestało, sukcesywnie pozyskując kolejne firmy i przejmując ich fabryki (np. brytyjski zakład produkujący ciężarówki Forda). Iveco przejęło m.in. czeską Karosę oraz indyjskie Ashok Leyland.

Najpopularniejszym modelem Iveco od lat pozostaje Daily, którego konkurentem czy też odpowiednikiem – w ramach tego samego koncernu – jest Fiat Ducato. Firma posiada łącznie ponad 40 zakładów produkcji w kilkunastu krajach, przede wszystkim we Włoszech, ale też w Niemczech, Hiszpanii czy w Ukrainie. Auta marki Iveco montowane były także w Polsce – wspomniany już model Daily oraz Iveco Eurocargo przez pewien czas składane były w Poznaniu.

Piaggio

Wszystkie powyższe marki produkują włoskie samochody – co więc robi wśród nich koncern Piaggio kojarzony przede wszystkim ze skuterami? Ma on niezwykle długą historię, a zarazem stanowi ważny element historii włoskiej „branży moto”. Firma założona została już w 1884 roku, aczkolwiek wiele czasu upłynęło, zanim zajęło się typową motoryzacją. Rinaldo Piaggio produkował przed laty lokomotywy i wagony, a nawet… drewniane wyroby oraz siatki. Wybuch I wojny skierował firmę w stronę branży lotniczej – tak było w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej.

Kiedy wojna się skończyła, przedsiębiorstwo mogło zacząć poważnie myśleć o odbudowie. Wtedy też zdecydowało o wejściu do branży motoryzacyjnej. Tak powstały skutery Vespa oraz motorowery Ciao. Co zaś w kwestii produkcji pojazdów? Były i one – m.in. trójkołowy Piaggio Ape o dostawczym przeznaczeniu czy Piaggio Porter, mikrovan mający zaledwie 319,5 cm długości. Co ciekawe, ten ostatni w oryginalnej formie produkowany był aż do 2021 roku. Obecna – 2. generacja – jest już większa. Ma co najmniej 4 m długości, co wciąż czyni go małym jak na dostawczaka, ale już nie tak małym jak niegdyś. Piaggio & Co. S.p.A. tworzy własny koncern z siedzibą w Pontedera, zrzesza kilka znanych marek produkujących jednoślady, dzięki czemu jest jednym z największych wytwórców motocykli na świecie.

vespa, źródło: https://unsplash.com/

Włoskie marki, które zakończyły działalność

Współcześnie istniejące włoskie marki samochodów znane są i rozpoznawane na całym świecie. Co zaś w przypadku tych marek samochodów z Włoch, które już jakiś czas temu zakończyły działalność? Im również zdecydowanie należy się wspomnienie, bo i one miały swój wkład w historię włoskiej motoryzacji.

O.S.C.A

O.S.C.A., czyli Officine Specializzate Costruzione Automobili, to firma, która istniała w latach 1947-1967. Założona została przez braci Maserati – tak, tych samych co w przypadku głównej, istniejącej po dziś dzień marki samochodów sportowych i luksusowych. O.S.C.A. stworzona została po wojnie, kiedy bracia odeszli z Maserati po przejęciu firmy i działali na własny rachunek.

Budowali niewielkie auta sportowe, m.in. z myślą o Formule 2. Aspirowali także do Formuły 1, ale ze zbyt małymi środkami nie byli w stanie skutecznie konkurować z Ferrari czy Alfa Romeo. Zmieniające się warunki w sportach motorowych nie były łaskawe dla braci Maserati, którzy postanowili ostatecznie przejść na emeryturę. O.S.C.A. trafiła wtedy w ręce przedsiębiorstwa MV Augusta.

Qvale

Historia doskonale pamięta najdłużej działające włoskie marki samochodów – a co z tymi, które funkcjonowały najkrócej? Trudno powiedzieć, ile wynosi rekord, niemniej jeśli chodzi o najkrócej produkowane włoskie samochody, marka Qvale wysoko zawiesiła poprzeczkę. Wytwarzała zaledwie jeden samochód – i to tylko przez dwa lata. Przedsiębiorstwo istniało w latach 2000-2002, założone przez rodzinę Qvale, która wcześniej zajmowała się handlem samochodami w USA.

Pod koniec XXI wieku zdecydowała się na eksperyment i kupiła od De Tomaso licencję, na bazie której wytwarzany był dwudrzwiowy Qvale Mangusta. Powstało ok. 280 egzemplarzy, które w większości trafiły do klientów w Ameryce. Już jednak w 2002 markę przejęło MG Rover Group i ślad po Qvale zaginął.

Fissore

Fissore – bądź też Carrozzeria Fissore – to doskonały przykład tego, jak przeplatają się losy różnych producentów i tego, jak włoskie marki samochodów współpracują ze sobą. Przedsiębiorstwo Fissore założone zostało w 1919 roku. Początkowo oddawało się produkcji pojazdów konnych, z czasem zaś zajęło się też samochodami osobowymi oraz ciężarowymi.

Faktyczna produkcja samochodów była tylko częścią działalności firmy, która przez lata zajmowała się głównie dostarczeniem nadwozi dla innych producentów – Fiata, O.S.C.A., szwajcarskiego Monteverdi czy też słynnego De Tomaso oraz TVR. Zarządzanie przedsiębiorstwem pozostawiało jednak wiele do życzenia, co przekładało się na sytuację finansową firmy. Ta ostatecznie – pod zmienianymi nazwami – wytrwała do 2000 roku.

Isotta Fraschini

Isotta Fraschini swój najlepszy czas miała w latach 20. i 30. ubiegłego stulecia, kiedy luksusowe samochody włoskiego producenta kupowały największe gwiazdy. I rzeczywiście, firma cieszyła się renomą na całym świecie – uznaniem porównywalnym m.in. do Rolls-Royce’a. Założone w 1900 r. w Mediolanie przedsiębiorstwo montowało i sprzedawało pojazdy marki Renault, ale dość szybko zwróciło się ku produkcji własnych rozwiązań – te zaś były niezwykle efektowne, jak choćby sportowy samochód Tipo D wyposażony w silnik o pojemności… 17 litrów.

Do aut wyścigowych wkrótce potem dołączyły luksusowe, a sława marki Isotta Fraschini była ogromna. Na przeszkodzie stanął jednak wielki kryzys, II wojna, a Isotta odeszła od produkcji pojazdów osobowych. W różnych formach produkcję próbowano jeszcze reaktywować, ale ostatecznie poddano się i w 1999 roku firma odpowiedzialna za markę Isotta Fraschini ogłosiła bankructwo.

Innocenti

Firma Innocenti założona została w 1933 roku w Mediolanie i jeszcze przed wybuchem II wojny stała się ważnym miejscem na mapie włoskiego przemysłu. W wyniku działań wojennych jej fabryka została jednak zbombardowana, co… okazało się tylko chwilową przeszkodą. Po wojnie Innocenti zajęło się produkcją skuterów – a także małych aut na brytyjskiej licencji. Tak powstawały auta Innocenti A40 oraz Innocenti Mini.

W latach 70. markę Innocenti wykupił angielski Leyland, od którego z kolei – w wyniku tarapatów finansowych – przejął ją De Tomaso. Kolejne lata to kolejne zmiany – a gdy wykupieniem Innocenti zainteresowała się Mazda, ofertę nie do odrzucenia złożył Fiat. Tym samym marka dołączyła do imperium rodziny Agnellich. Innocenti zakończyło produkcję samochodów w 1990 roku – choć jeszcze przez kilka kolejnych lat z jej logo sprzedawane były niektóre, lekko przerobione modele Fiata.

Popularność włoskich marek w innych krajach

Włoskie samochody doskonale znane są nie tylko na Półwyspie Apenińskim. Cenione są przez miłośników motoryzacji zarówno w pozostałych krajach Europy, jak i za Oceanem. Auta marek Ferrari czy Lamborghini zobaczyć można praktycznie wszędzie – wszędzie tam, gdzie znajdą się też osoby dysponujące milionowymi majątkami, gotowe za włoskie supersamochody niemało zapłacić.

Oczywiście Ferrari i Lamborghini czy Maserati to tylko wybrane, naprawdę szczególne włoskie samochody, które – choć cieszą się ogromną sławą – to jednak w wolumenie sprzedaży stanowią zaledwie margines (w czym nic przecież złego). Najlepsze wyniki osiąga Fiat, sprzedając – w kraju i za granicą – auta przystępne cenowo, dostępne niemal na każdą kieszeń. Do tego oszczędne, o prostej konstrukcji. Nic dziwnego, że sprawdzają się wszędzie tam, gdzie samochód ma po prostu jeździć.

Na swoją pozycję pracują też inne włoskie marki samochodów. Przedstawiciele Alfy Romeo postanowili pójść z duchem czasu i wprowadzili do oferty SUV-y, bez których w dzisiejszej Europie czy Ameryce niemal nie sposób się obyć. Jak będzie dalej – pokaże przyszłość. Oraz to, jakie skutki poniesie za sobą niedawne utworzenie koncernu Stellantis. Łączący największe francuskie i włoskie marki samochodów gigant dysponuje potężnym udziałem w rynku, a jego decyzje z pewnością mocno wpływały będą na przyszłość światowej motoryzacji – nie tylko we Włoszech.

Samochody włoskiej marki w Polsce

A jak kwestia włoskich samochodów wygląda w Polsce? Najkrócej mówiąc – wystarczy się rozejrzeć. Na ulicach pełno jest przede wszystkim Fiatów, zarówno małych miejskich samochodów osobowych, jak i pojazdów użytkowych i aut dostawczych. Zwiększył się udział Alfa Romeo, od czasu do czasu zobaczyć można też Maserati (zwłaszcza SUV Levante). Lamborghini widywane jest nieco rzadziej – choć „terenowy” Urus zdecydowanie lepiej wpisuje się w polskie realia niż poprzednie, typowo wyścigowe supersamochody.

Auta z Włoch to również modele dostępne na rynku wtórnym – często sprowadzane z Italii. To popularny kierunek z kilku względów. Więcej na ten temat piszemy w artykule poświęconym sprowadzaniu samochodów z Włoch. Z pewnością jednak liczy się szeroki wybór, duża dostępność ciekawych, oryginalnych modeli, nierzadko bardzo dobrze wyposażonych, a także ich stan. Ze względu na sprzyjające warunki klimatyczne we Włoszech przeważnie nie trzeba obawiać się problemów z jakże powszechną u nas korozją.