Jakie są włoskie marki samochodów?

Włoskie samochody kojarzą się z finezją i polotem – pięknie poprowadzonymi liniami, które… nie zawsze mają wiele wspólnego z użytecznością. Jednak motoryzacja we Włoszech jest niezwykle zróżnicowana, sięgając od mikrosamochodów Piaggio aż po bolidy ze stajni Ferrari.

 

Początki włoskiej motoryzacji

Przemysł motoryzacyjny odpowiada współcześnie za ponad 8% włoskiego PKB. Jeszcze w 2006 roku w branży zatrudnionych było niemal ćwierć miliona osób. Nic dziwnego – włoskich samochodów produkuje się naprawdę wiele i cieszą się uznaniem nie tylko na Półwyspie Apenińskim, ale też w innych krajach, m.in. w Polsce.

Historia włoskiej motoryzacji sięga natomiast lat 80. XIX wieku. W 1884 r. Enrico Bernardi zbudował pierwszy włoski trójkołowiec napędzany silnikiem benzynowym, natomiast dwa lata później założona została spółka Stefanini-Martina, która uważana jest za najstarszą z włoskich marek samochodów. W 1898 r. powstała kolejna firma – Isotta-Fraschini – a rok później ta, która przez wiele lat nadawała kształt motoryzacji we Włoszech: Fiat S.p.A.

 

Giovanni Agnelli – jedna z najważniejszych postaci w historii krajowego przemysłu samochodowego – urodził się w 1866 roku, a w 1892 został burmistrzem Villar Perosa. Siedem lat później – w 1899 r. – Agnelli znalazł się w grupie przedsiębiorców, która założyła przedsiębiorstwo o nazwie Fabbrica Italiana Automobili Torino, w skrócie F.I.A.T. („kropki” zniknęły z nazwy w 1906). Jeszcze w tym samym roku, w którym założona została firma, pojawił się pierwszy model – opracowany przez Aristide Facciolego, który później został głównym inżynierem Fiata.

Inne popularne włoskie marki samochodów o długiej historii to m.in.:

• Lancia (od 1906 r.)
• Alfa Romeo (od 1910 r.)
• Maserati (od 1914 r.)
• Ferrari (od 1947 r.)
• Lamborghini (od 1963 r.)

 

Co cechuje włoskie samochody

Po czym rozpoznać samochody włoskiego producenta? Przede wszystkim po estetyce, z której włoskie marki słyną na całym świecie. Jeszcze do wybuchu II wojny światowej najbardziej efektowne stylistycznie konstrukcje powstawały we Francji, a Paryż był miejscem, na które patrzyli wszyscy. Tyle że po wojnie francuscy lewicowi politycy wzięli sobie za cel odwet na klasie wyższej i umyślnie sabotowali przemysł motoryzacyjny we Francji.

W tym samym czasie włoska polityka była zdecydowanie bardziej pragmatyczna. Uznano, że wzajemne przepychanki nikomu nie przyniosą korzyści – a prężnie działające włoskie marki samochodów i owszem. Mówi się, że złoty czas dla włoskiego designu samochodowego to lata 1945-75, ale i w późniejszych dekadach nie brakowało pięknych projektów.

 

 

Ghia i Vignale to określenia kojarzone dzisiaj z Fordem, ale przed laty były to odrębnie funkcjonujące włoskie studia projektowe. Carrozzeria Pininfarina działa od 1930 r. – dzisiaj jego właścicielem jest indyjski koncern Mahindra & Mahindra. Studio Bertone już w latach 20. współpracowało z Fiatem i Alfa Romeo, ale ma na koncie wiele bardzo udanych projektów dla innych marek. Co prawda przyszłość Bertone stoi pod dużym znakiem zapytania po ogłoszonym w 2014 r. bankructwie, ale można mieć nadzieję, że firma nie powiedziała jeszcze naprawdę ostatniego słowa.

Design włoskich samochodów zawsze był najważniejszy – niezawodność czy inne cechy użytkowe schodziły na dalszy plan. Gdy ktoś szukał bezproblemowości, mógł wybrać auta z Niemiec. Gdy chodziło o trwałość, na pierwsze miejsce wysuwały się pojazdy z Japonii. Estetyką jednak żadne nie dorównywały samochodom włoskiej marki.

 

Popularne włoskie marki samochodów

Najbardziej popularne włoskie marki samochodów mają to do siebie, że w zasadzie nie trzeba ich przedstawiać – mówią same za siebie. Bo czy istnieje na świecie ktoś, kto nigdy nie słyszałby o Ferrari albo Lamborghini? Wreszcie czy ktokolwiek nigdy nie miał do czynienia z samochodem z logo Fiata na masce? Dla pewności przyjrzyjmy się jednak po kolei poszczególnym producentom i ich losom.

 

Ferrari

Sportowe samochody z charakterystycznym czarnym koniem w emblemacie produkowane są w Maranello od 1947 roku, choć sama firma powstała nieco wcześniej. Założył ją w 1938 r. Enzo Ferrari – włoski kierowca wyścigowy występujący przed laty w zespole Alfa Romeo. Pierwsze w historii Ferrari zdecydowanie nie należało do pięknych. Model 125 S wyposażony był w silnik V12 o pojemności… zaledwie 1,5 l oraz mocy 120 KM. Samochód rozpędzał się do 155 km/h.

 

 

Późniejsze samochody włoskiej marki wyglądały już zdecydowanie lepiej – a to m.in. za sprawą współpracy z biurami projektowymi Scaglietti, Bertone czy Vignale. Efektownej stylistyce zawsze towarzyszyły wspaniałe osiągi zapewniane przez jednostki V8 i V12. Z Ferrari kojarzy się też czerwony kolor, choć samochody tej marki oferowane są też w innych barwach. Włoski producent – który przez lata znajdował się pod skrzydłami koncernu Fiata – ma w swojej historii wiele fantastycznych modeli. To m.in. Ferrari 275 GTB, Testarossa, F50 czy F550 Maranello.

 

Maserati

Historia firmy wiąże się z innym z włoskich producentów – niedziałającą już spółką Isotta Fraschini. To właśnie dla niej przez lata pracowało czterech braci Maserati (piąty w tym czasie zatrudniony był w Fiacie). Rodzeństwo pod koniec 1914 r. wspólnie założyło w Bolonii warsztat samochodowy, a zaraz potem spółkę Società Anonima Officine Alfieri Maserati. Bracia przez pewien czas budowali samochody wyścigowe dla marki Diatto, aż wreszcie pojawiły się pierwsze auta z logo Maserati. Były to – nie inaczej – auta stworzone do wyścigów. Już w pierwszym roku produkcji Alfieri Maserati wygrał wyścig swoim własnym autem, Maserati Tipo 26.

 

 

Niezwykle efektowne projekty, potężne silniki oraz sportowe sukcesy – tak wyglądała droga Maserati w późniejszych latach. Pod koniec lat 50. firma postanowiła skoncentrować się przede wszystkim na samochodach drogowych, choć i im zdecydowanie nie brakowało wyścigowych aspiracji. Dzisiaj firma Maserati wchodzi w skład koncernu Stellantis. Produkuje luksusowe sedany Ghibli i Quattroporte, dopasowanego do oczekiwań współczesnego rynku SUV-a Levante oraz nawiązujący do wyścigowych tradycji włoskiej marki model MC20.

 

Lamborghini

Historia Lamborghini zaczyna się od jednej z tych opowieści spod znaku „ja nie dam rady? No to się przekonamy”. Marka założona w 1947 roku u początków swojej działalności zajmowała się produkcją traktorów, skądinąd bardzo udanych. Jej założyciel, Ferruccio Lamborghini był także miłośnikiem samochodów sportowych. Posiadał m.in. egzemplarz Ferrari, z którego nie do końca był zadowolony – zaproponował więc kilka ulepszeń. Enzo Ferrari obruszył się na te sugestie, buńczucznie zapowiedział, że jakiś traktorzysta nie będzie mu mówił, jak ma produkować swoje auta i… reszta – jak głosi powiedzenie – jest historią.

 

 

Ów traktorzysta stwierdził wtedy, że zbuduje wobec tego własne auto. Tak właśnie włoskie marki samochodów wzbogaciły się o kolejnego reprezentanta z najwyższej półki. Zaczęło się od arogancji jednej osoby, a skończyło na wspaniałych modelach takich jak Lamborghini Miura, Countach, Diablo, Murciélago czy – z historii najnowszej – Aventador. W ofercie jest też SUV – Lamborghini Urus wyposażone w turbodoładowany silnik o mocy 641 KM. Zajmująca się produkcją samochodów sportowych część firmy kilkukrotnie zmieniała właściciela. Przez jakiś czas znajdowała się w rękach Chryslera, a nawet indonezyjskiego Megatech. Obecnie – tj. od 1998 – 100% udziałów w Lamborghini Automobili S.p.A. posiada Audi AG wchodzące w skład Volkswagen Group.

 

Pagani Automobili

Marka Pagani na tle swoich słynnych konkurentów wyróżnia się bardzo młodym wiekiem – powstała dopiero w 1992 roku, a więc wtedy, kiedy największe włoskie marki samochodów miały już przynajmniej po kilkadziesiąt lat doświadczenia. Jak się okazuje, nic nie szkodzi, bo debiut Pagani – model Zonda – okazał się nad wyraz udany. Założyciel firmy, urodzony w Argentynie przedsiębiorca, Horacio Pagani pracował wcześniej dla Lamborghini, z którym także – już jako Pagani Composite Research – w dalszym ciągu łączyły go interesy.

 

 

Samochody Pagani wykorzystywały 12-cylindrowy silnik znany z samochodów Mercedesa AMG. Najpierw w ofercie znajdowała się Zonda C12, potem inne modele aut wyczynowych (określanych tą samą nazwą, tyle że z innym „rozszerzeniem”), a przy okazji… niebywale drogich. Dzisiaj marka Pagani produkuje model Huayra w kilku wersjach – z dachem i bez. Pod maską, a dokładniej to za plecami kierowcy, znajduje się ten sam turbodoładowany silnik V12 w różnych wariantach mocy.

 

Lancia

Vincenzo Lancia założył nazwaną od jego nazwiska firmę pod koniec listopada 1906 r. w Turynie. Celem od początku były samochody osobowe i tym samym już po kilkunastu miesiącach działalności do produkcji trafił model Tipo 51 lub 12 HP, lepiej znany jako Lancia Alpha. Firma ma w swojej historii co najmniej kilka kamieni milowych. Lancia Theta z 1913 r. wyposażona była już w pełen osprzęt elektryczny, Lambda z 1922 miała samonośne nadwozie i niezależne zawieszenie z przodu, a w 1933 r. to właśnie Lancia Augusta stała się pierwszym na świecie sedanem posiadającym hamulce hydrauliczne.

 

 

Firma dynamicznie się rozwijała, również po śmierci jej założyciela (Vincenzo Lancia zmarł w 1937 r.). Samochody tej włoskiej marki występowały w rajdach i wyścigach, a model D50 oddelegowany został nawet do zawodów Formuły 1. Kłopoty finansowe nie pozwoliły Lancii na kontynuowanie tego obszaru działalności. W 1969 r. Lancię przejął Fiat, nieco później powstała legendarna Lancia Stratos i Delta oraz bardziej cywilne modele – Beta oraz Thema. I choć w kolejnych latach firma proponowała ciekawe rozwiązania, to jednak większość z nich miała poważne problemy ze znalezieniem nabywców. Obecna sytuacja Lancii jest dość zaskakująca – bo marka ma w swojej ofercie tylko jeden model, Ypsilon. Co więcej, oparty na platformie Fiata 500 mały samochód dostępny jest jedynie we Włoszech i… w 2019 roku był 2. najlepiej sprzedającym się autem w tym kraju.

 

Alfa Romeo

Alfa Romeo to jedna z najstarszych marek produkujących włoskie samochody sportowe. To marka, która wzbudza na całym świecie zaskakująco wiele emocji – ambiwalentnych zresztą. Jedni za nią nie przepadają, inni są w stanie wybaczyć jej samochodom wszelkie niedoskonałości. Sięgnijmy jednak opowieścią do samych początków. Zaczęło się już w 1906 r., kiedy opodal Mediolanu swoją firmę założył Alexandre Darracq. Początkowo tylko sprzedawał samochody, a po kilku latach zajął się też budową aut pod własną marką. Na jego drodze stanęły jednak kłopoty finansowe i zmuszony został do sprzedaży firmy. W 1910 wykupiła je grupa okolicznych przedsiębiorców, którzy założyli spółkę Anonima Lombarda Fabbrica Automobili, w skrócie… Alfa. Pierwsza część nazwy jest – a co z drugą? Ta dołączyła z końcem I wojny światowej, kiedy kierownikiem zakładów został Nicola Romeo.

 

 

W 1933 r. firma została wykupiona przez państwową organizację, jednak przedstawiciele Alfy Romeo zachowali pełną autonomię. Nawet na tle innych włoskich marek samochodów Alfa mocno się wyróżniała – m.in. za sprawą postawienia na silniki typu boxer (to silnik znany dzisiaj głównie za sprawą Porsche czy Subaru). W 1986 r. Alfa Romeo wraz ze swoim państwowym właścicielem została przejęta przez koncern Fiata. Radziła sobie przyzwoicie – choć jednak poniżej oczekiwań. Zachwycała zaś wyglądem – nad linią nadwozi czuwało przede wszystkim studio Carrozzeria Pininfarina. W historii marki wyróżnić można kilka interesujących modeli. To chociażby Alfa Romeo Giulia – zarówno ta produkowana w latach 1962-1978, jak i ta wytwarzana obecnie, śmiało konkurująca z samochodami m.in. niemieckich marek. Alfa Romeo produkuje aktualnie też dwa SUV-y – Stelvio oraz Tonale.

 

Fiat

Kiedy Giovanni Agnelli w 1899 roku wraz z innymi przedsiębiorcami zakładali firmę, ambicje na pewno mieli duże. Czy jednak spodziewali się, że Fiat odniesie tak ogromny sukces? Mało prawdopodobne, choć – jak wszystko – niewykluczone. Historia potoczyła się bardzo szybko – w roku założenia firmy wyprodukowany został pierwszy Fiat – model 3,5 HP – a już cztery lata później spółka była notowana na giełdzie. Koniec ekspansji? Bynajmniej. Fiat otwierał filie, jedną z nich chociażby w Nowym Jorku. Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej przedstawiciele firmy zdecydowali o budowie dwóch fabryk – w Lingotto oraz Mirafiori.

 

 

Kolejne lata to okres wręcz imponująco szybkiego rozwoju Fiata, do czego przyczyniły się m.in. liczne współprace. Na licencji włoskiej marki produkowane były samochody również w innych krajach, w Związku Radzieckim, a także – nie zapominajmy – w Polsce. Gdyby nie Fiat, historia polskiej motoryzacji z całą pewnością potoczyłaby się zupełnie inaczej. W 1969 r. Fiat został właścicielem Ferrari oraz marki Lancia, dziesięć lat później utworzył holding – Fiat S.p.A. – w skład którego weszły, oprócz trójki już wymienionych, także Autobianchi oraz Abarth. Współcześnie grupa Fiata jest jednym z dwóch filarów koncernu Stellantis zrzeszającego cały pakiet marek samochodów z Włoch i Francji.

O którym samochodzie włoskiej marki szczególnie warto wspomnieć? Nie sposób powiedzieć, bo jest ich naprawdę wiele – 125 i 126, Cinquecento i Seicento, ale też sportowy Fiat X1/9 czy zdecydowanie ekstrawagancki Fiat Multipla, zaprojektowany i produkowany chyba na złość osobom mającym oczy. Złośliwości na bok – bo Fiat ma w swojej ofercie mnóstwo pojazdów osobowych i użytkowych, znajdzie się i kombi, i cabrio, a nawet auta z napędem na cztery koła.

 

Abarth

Kolejną z interesujących marek włoskich samochodów jest Abarth, którego rozpoznać można po charakterystycznym skorpionie w logo. Dlaczego właśnie skorpion? Bo pod takim znakiem Zodiaku urodził się założyciel firmy – Carlo Abarth. Marka powstała w 1949 roku i przez większość czasu przerabiała włoskie samochody – Fiata i Alfa Romeo – oraz francuskie – Renault i Simca – tworząc ich szybsze, mocniejsze wersje.

 

 

W toku swojej działalności Abarth najsilniej związał się z Fiatem, a w 1971 r. stał się częścią tego włoskiego koncernu. Abarth odpowiedzialny był za przygotowywanie rajdowych Fiatów i z zadania tego wywiązywał się znakomicie – choć kiedy swoje chwile chwały miała Lancia Delta, markę wygaszono. Nie był to jednak koniec – na początku XXI stulecia Abarth powrócił, zaczynając od modelu Seicento, później Stilo. Trudno mówić, by któreś z tych okazało się szczególnym sukcesem. Co innego późniejsze – Abarth Grande Punto i Abarth 500. To właśnie najmniejszy produkowany przez Fiata samochód stanowi dzisiaj trzon oferty marki samochodów Abarth.

 

Iveco

Marka Iveco kojarzy się dzisiaj przede wszystkim z popularnymi samochodami dostawczymi, ale nie ogranicza się wyłącznie do nich. Ma w swoim portfolio także włoskie samochody ciężarowe i wojskowe, a także jednostki napędowe wytwarzane dla innych producentów oraz autobusy. Sam koncern Iveco utworzony został w 1975 roku wskutek wyodrębnienia i połączenia działów samochodów ciężarowych kilku firm – m.in. Fiat Veicoli Industriali, Lancia Veicoli Industriali, OM, Unic czy sekcji Alfa Romeo. Na tym Iveco bynajmniej nie poprzestało, sukcesywnie pozyskując kolejne firmy i przejmując ich fabryki (np. brytyjski zakład produkujący ciężarówki Forda). Iveco przejęło m.in. czeską Karosę oraz indyjskie Ashok Leyland.

 

 

Najpopularniejszym modelem Iveco od lat pozostaje Daily, którego konkurentem czy też odpowiednikiem – w ramach tego samego koncernu – jest Fiat Ducato. Firma posiada łącznie ponad 40 zakładów produkcji w kilkunastu krajach, przede wszystkim we Włoszech, ale też w Niemczech, Hiszpanii czy w Ukrainie. Auta marki Iveco montowane były także w Polsce – wspomniany już model Daily oraz Iveco Eurocargo przez pewien czas składane były w Poznaniu.

 

Piaggio

Wszystkie powyższe marki produkują włoskie samochody – co więc robi wśród nich koncern Piaggio kojarzony przede wszystkim ze skuterami? Ma on niezwykle długą historię, a zarazem stanowi ważny element historii włoskiej „branży moto”. Firma założona została już w 1884 roku, aczkolwiek wiele czasu upłynęło, zanim zajęło się typową motoryzacją. Rinaldo Piaggio produkował przed laty lokomotywy i wagony, a nawet… drewniane wyroby oraz siatki. Wybuch I wojny skierował firmę w stronę branży lotniczej – tak było w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej.

 

 

Kiedy wojna się skończyła, przedsiębiorstwo mogło zacząć poważnie myśleć o odbudowie. Wtedy też zdecydowało o wejściu do branży motoryzacyjnej. Tak powstały skutery Vespa oraz motorowery Ciao. Co zaś w kwestii produkcji pojazdów? Były i one – m.in. trójkołowy Piaggio Ape o dostawczym przeznaczeniu czy Piaggio Porter, mikrovan mający zaledwie 319,5 cm długości. Co ciekawe, ten ostatni w oryginalnej formie produkowany był aż do 2021 roku. Obecna – 2. generacja – jest już większa. Ma co najmniej 4 m długości, co wciąż czyni go małym jak na dostawczaka, ale już nie tak małym jak niegdyś. Piaggio & Co. S.p.A. tworzy własny koncern z siedzibą w Pontedera, zrzesza kilka znanych marek produkujących jednoślady, dzięki czemu jest jednym z największych wytwórców motocykli na świecie.

 

Włoskie marki, które zakończyły działalność

Współcześnie istniejące włoskie marki samochodów znane są i rozpoznawane na całym świecie. Co zaś w przypadku tych marek samochodów z Włoch, które już jakiś czas temu zakończyły działalność? Im również zdecydowanie należy się wspomnienie, bo i one miały swój wkład w historię włoskiej motoryzacji.

 

O.S.C.A

O.S.C.A., czyli Officine Specializzate Costruzione Automobili, to firma, która istniała w latach 1947-1967. Założona została przez braci Maserati – tak, tych samych co w przypadku głównej, istniejącej po dziś dzień marki samochodów sportowych i luksusowych. O.S.C.A. stworzona została po wojnie, kiedy bracia odeszli z Maserati po przejęciu firmy i działali na własny rachunek.

Budowali niewielkie auta sportowe, m.in. z myślą o Formule 2. Aspirowali także do Formuły 1, ale ze zbyt małymi środkami nie byli w stanie skutecznie konkurować z Ferrari czy Alfa Romeo. Zmieniające się warunki w sportach motorowych nie były łaskawe dla braci Maserati, którzy postanowili ostatecznie przejść na emeryturę. O.S.C.A. trafiła wtedy w ręce przedsiębiorstwa MV Augusta.

 

Qvale

Historia doskonale pamięta najdłużej działające włoskie marki samochodów – a co z tymi, które funkcjonowały najkrócej? Trudno powiedzieć, ile wynosi rekord, niemniej jeśli chodzi o najkrócej produkowane włoskie samochody, marka Qvale wysoko zawiesiła poprzeczkę. Wytwarzała zaledwie jeden samochód – i to tylko przez dwa lata. Przedsiębiorstwo istniało w latach 2000-2002, założone przez rodzinę Qvale, która wcześniej zajmowała się handlem samochodami w USA.

Pod koniec XXI wieku zdecydowała się na eksperyment i kupiła od De Tomaso licencję, na bazie której wytwarzany był dwudrzwiowy Qvale Mangusta. Powstało ok. 280 egzemplarzy, które w większości trafiły do klientów w Ameryce. Już jednak w 2002 markę przejęło MG Rover Group i ślad po Qvale zaginął.

 

Fissore

Fissore – bądź też Carrozzeria Fissore – to doskonały przykład tego, jak przeplatają się losy różnych producentów i tego, jak włoskie marki samochodów współpracują ze sobą. Przedsiębiorstwo Fissore założone zostało w 1919 roku. Początkowo oddawało się produkcji pojazdów konnych, z czasem zaś zajęło się też samochodami osobowymi oraz ciężarowymi.

Faktyczna produkcja samochodów była tylko częścią działalności firmy, która przez lata zajmowała się głównie dostarczeniem nadwozi dla innych producentów – Fiata, O.S.C.A., szwajcarskiego Monteverdi czy też słynnego De Tomaso oraz TVR. Zarządzanie przedsiębiorstwem pozostawiało jednak wiele do życzenia, co przekładało się na sytuację finansową firmy. Ta ostatecznie – pod zmienianymi nazwami – wytrwała do 2000 roku.

 

Isotta Fraschini

Isotta Fraschini swój najlepszy czas miała w latach 20. i 30. ubiegłego stulecia, kiedy luksusowe samochody włoskiego producenta kupowały największe gwiazdy. I rzeczywiście, firma cieszyła się renomą na całym świecie – uznaniem porównywalnym m.in. do Rolls-Royce’a. Założone w 1900 r. w Mediolanie przedsiębiorstwo montowało i sprzedawało pojazdy marki Renault, ale dość szybko zwróciło się ku produkcji własnych rozwiązań – te zaś były niezwykle efektowne, jak choćby sportowy samochód Tipo D wyposażony w silnik o pojemności… 17 litrów.

Do aut wyścigowych wkrótce potem dołączyły luksusowe, a sława marki Isotta Fraschini była ogromna. Na przeszkodzie stanął jednak wielki kryzys, II wojna, a Isotta odeszła od produkcji pojazdów osobowych. W różnych formach produkcję próbowano jeszcze reaktywować, ale ostatecznie poddano się i w 1999 roku firma odpowiedzialna za markę Isotta Fraschini ogłosiła bankructwo.

 

Innocenti

Firma Innocenti założona została w 1933 roku w Mediolanie i jeszcze przed wybuchem II wojny stała się ważnym miejscem na mapie włoskiego przemysłu. W wyniku działań wojennych jej fabryka została jednak zbombardowana, co… okazało się tylko chwilową przeszkodą. Po wojnie Innocenti zajęło się produkcją skuterów – a także małych aut na brytyjskiej licencji. Tak powstawały auta Innocenti A40 oraz Innocenti Mini.

W latach 70. markę Innocenti wykupił angielski Leyland, od którego z kolei – w wyniku tarapatów finansowych – przejął ją De Tomaso. Kolejne lata to kolejne zmiany – a gdy wykupieniem Innocenti zainteresowała się Mazda, ofertę nie do odrzucenia złożył Fiat. Tym samym marka dołączyła do imperium rodziny Agnellich. Innocenti zakończyło produkcję samochodów w 1990 roku – choć jeszcze przez kilka kolejnych lat z jej logo sprzedawane były niektóre, lekko przerobione modele Fiata.

 

Popularność włoskich marek w innych krajach

Włoskie samochody doskonale znane są nie tylko na Półwyspie Apenińskim. Cenione są przez miłośników motoryzacji zarówno w pozostałych krajach Europy, jak i za Oceanem. Auta marek Ferrari czy Lamborghini zobaczyć można praktycznie wszędzie – wszędzie tam, gdzie znajdą się też osoby dysponujące milionowymi majątkami, gotowe za włoskie supersamochody niemało zapłacić.

Oczywiście Ferrari i Lamborghini czy Maserati to tylko wybrane, naprawdę szczególne włoskie samochody, które – choć cieszą się ogromną sławą – to jednak w wolumenie sprzedaży stanowią zaledwie margines (w czym nic przecież złego). Najlepsze wyniki osiąga Fiat, sprzedając – w kraju i za granicą – auta przystępne cenowo, dostępne niemal na każdą kieszeń. Do tego oszczędne, o prostej konstrukcji. Nic dziwnego, że sprawdzają się wszędzie tam, gdzie samochód ma po prostu jeździć.

Na swoją pozycję pracują też inne włoskie marki samochodów. Przedstawiciele Alfy Romeo postanowili pójść z duchem czasu i wprowadzili do oferty SUV-y, bez których w dzisiejszej Europie czy Ameryce niemal nie sposób się obyć. Jak będzie dalej – pokaże przyszłość. Oraz to, jakie skutki poniesie za sobą niedawne utworzenie koncernu Stellantis. Łączący największe francuskie i włoskie marki samochodów gigant dysponuje potężnym udziałem w rynku, a jego decyzje z pewnością mocno wpływały będą na przyszłość światowej motoryzacji – nie tylko we Włoszech.

 

Samochody włoskiej marki w Polsce

A jak kwestia włoskich samochodów wygląda w Polsce? Najkrócej mówiąc – wystarczy się rozejrzeć. Na ulicach pełno jest przede wszystkim Fiatów, zarówno małych miejskich samochodów osobowych, jak i pojazdów użytkowych i aut dostawczych. Zwiększył się udział Alfa Romeo, od czasu do czasu zobaczyć można też Maserati (zwłaszcza SUV Levante). Lamborghini widywane jest nieco rzadziej – choć „terenowy” Urus zdecydowanie lepiej wpisuje się w polskie realia niż poprzednie, typowo wyścigowe supersamochody.

Auta z Włoch to również modele dostępne na rynku wtórnym – często sprowadzane z Italii. To popularny kierunek z kilku względów. Więcej na ten temat piszemy w artykule poświęconym sprowadzaniu samochodów z Włoch. Z pewnością jednak liczy się szeroki wybór, duża dostępność ciekawych, oryginalnych modeli, nierzadko bardzo dobrze wyposażonych, a także ich stan. Ze względu na sprzyjające warunki klimatyczne we Włoszech przeważnie nie trzeba obawiać się problemów z jakże powszechną u nas korozją.

 

 

 

Przeczytaj także inne artykuły z serii:

1. „Jakie są niemieckie marki samochodów?”
2. „Jakie polskie samochody poruszały się po drogach?”
3. „Marki samochodów amerykańskich – sprawdź, jakie auta są z USA”
4. „Jakie są popularne japońskie marki samochodów?”
5. „Marki samochodów – do kogo należą?”
6. „Czym wyróżniają się francuskie marki samochodów?”